Mmmmmm, wat kunnen we genieten van Zweedse fika’s (koffietijd pauzes)! Kanelbulle, chokladboll… Die laatste is m’n favoriet! Die fika’s zijn welverdiend al zeg ik het zelf, want er is weer hard gewerkt. We hebben meerdere boompjes geplant, een verrotte vloer uit de schuur opgeruimd en een timmerman uit omgeving op bezoek gehad. De timmerman gaat in het voorjaar een nieuw dak op het huis zetten met onze hulp (zo hopen we zelf ook wat handiger te worden). Ook zijn sommige muren en ramen aan vervanging toe.

Een hele fijne upgrade waarvoor een goede buur met graafmachine langs is gekomen: Stenen op onze oprijlaan en (deels al de) parkeerplek. Na regenval kwamen we nauwelijks het land op met onze bus en maakten diepe moddersporen, we zijn dus heel blij met het resultaat!

Dan nadert opeens het einde van ons verblijf hier. Eerst zwaaien we mijn ouders uit, zo’n fijne tijd met hen gehad en dankbaar voor alle hulp. Met zelf nog drie daagjes over op deze prachtplek peinzen we… “Zullen we het put project nog aanpakken?” We zijn geadviseerd deze te reinigen. Een bedrijf laten komen kost veel, dus besluiten we het zelf te doen. Al is het vooruitzicht van een put ingaan best wat griezelig… Op naar Mellerud, dichtstbijzijnde dorp, daar halen we een pomp, wat borstels en een verlengsnoer bij een bouwmarkt en deze verwijst ons naar een andere winkel voor een tuinslang. Twee mannen die daar werken denken zeer behulpzaam met ons mee. Zo gewoon als het voor de ene Zweed lijkt om zelf een put schoon te maken, “gewoon een ladder in doen en boenen”, zo bizar lijkt het voor de andere Zweed, “Lijkt het schoon? Gewoon drinken, die kleine beestjes in je water is gewoon extra proteïne”. Ze bestellen voor ons een tussenstuk voor de tuinslang naar de pomp en terwijl we de winkel uitlopen zeggen we tegen elkaar: “Wat een ontzettend aardige en open lui!” Leuk om dit op te merken naast het stereotype beeld wat we hebben van Zweedse mensen, wat een introvert en teruggetrokken beeld van ze schetst.

De volgende dag beginnen we ‘s middags – zodra onze bestelling opgehaald is – de put leeg te pompen… Als die eindelijk leeg is, is het echter al donker, dus besluiten we de volgende dag een nieuwe poging te wagen. Die ochtend ontdekt Steven tot zowel zijn schrik als genoegen dat de put bijna weer helemaal vol is gelopen! 😅 Hij zet de pomp opnieuw aan en in de middag manoeuvreert hij eindelijk de ladder in de put om die er vervolgens direct weer uit te halen, want de schoorsteenveger (ook nog op de agenda!) is mooi op tijd gearriveerd. Zowel de daktreden als ladder moeten in Zweden klaar staan voor de veger. Hij trippelt op en af het dak en de eindconclusie is: jullie mogen nog geen vuur maken. Een rooktest laat zien dat overal rook de kamer in lekt. Een nieuw project voor op de lijst!

Na hem te bedanken schuiven we de ladder weer in de put. Steven gaat er eerst in als verkenner, daarna daal ik af de put in. Ik voel me kalm, dat Steven de ladder goed vast heeft helpt daarbij! Ik vond het eigenlijk wel een avontuur om de diepte in te gaan. We constateren dat de wanden van de put er schoon uitzien, niks aandoen! Op de bodem tref ik een oude emmer en vergane planken. Eén voor één breng ik het boven. Als ik de put verlaat adem ik een frisse teug zuurstof naar binnen. Missie geslaagd!

Deze dag is tevens de laatste dag op het land. We pakken alles in en kijken nog even goed om ons heen. Na voorlopig het laatste nachtje hier, vertrekken we met een bitterzoete vroegtijdige heimwee.

Prachtige plek, Zweeds huisje, lieve buren die we hebben ontmoet, elanden, herten, rivier, onderdompeling in natuur… Tot in ’t voorjaar!

Liefs, 💕

Nynke